دوربین‌های مداربسته روی دیوار بی‌اعتمادی‎

چند کلمه ساده که درپی هم می‌آید و روی یک ورق سفید یا مقوا یا حتی روی یک صفحه دیجیتال نقش می‌بندد و به ما می‌گوید: مراقب باشید. حواستان باشد. ما حواسمان هست. ما چشم از شما برنمی‌داریم، پس شما هم مراقب باشید و دست از پا خطا نکنید.

این یک جمله، خیلی ساده می‌خواهد خیلی از ما را مشکل‌دار کند، وگرنه کمتر عقل سلیمی پیدا می‌شود که برای یکی دو نفر آدم که دست از پا خطا می‌کنند، ورقی بردارد و این جمله را بنویسد. این جمله که این روزها بیشتر و بیشتر به چشم می‌خورد و هر جا می‌رویم آن را می‌بینیم حکایتی دارد برای خودش، اگر ساده و بی‌تامل از کنارش عبور نکنیم.

چند روزی است فکرم مشغول این جمله شده و پرسش‌هایی در ذهنم ایجاد شده که چرا هر جا قدم می‌گذارم می‌بینم که نوشته‌اند: این مکان مجهز به دوربین مداربسته است.

دوربین مداربسته دیگه چه صیغه‌ای است. چند روزی است دقت کرده‌ام که حتی دیگر مغازه‌های کوچک و حتی شیرینی‌فروش‌ها و تخم‌مرغ‌فروش‌ها و مرغ‌فروش‌ها و آب‌نبات‌قیچی‌فروش‌ها و فروشندگان لباس‌های مردانه و زنانه و بچگانه و حتی بعضی فروشندگان دوره‌گرد! هم روی یک ورق کاغذ نوشته‌اند: این مکان مجهز به دوربین مداربسته است.

شنیده‌ام که بعضی‌ها می‌گویند: نصب دوربین مداربسته کلاس ‌مغازه و محل کسب و کار را بالا می‌برد. هر چند این تفکر هم در نوع خود جالب توجه است، اما نصب دوربین مداربسته حکایت دیگری هم دارد.

حکایت دوربین مداربسته حکایت بی‌اعتمادی و ترس است. بی‌اعتمادی به مردم و ترس از دست‌های کجی که شاید حتی به یک تخم‌مرغ و چند عدد سیب‌زمینی و یک لباس زیر و چند شکلات هم رحم نکنند.

حکایت دوربین‌های مداربسته که بعضی‌ها فقط برای ترساندن تنها جمله‌اش را از در و دیوار مغازه آویزان می‌کنند و دوربینش را نصب نمی‌کنند، این است که احساس می‌کنیم مالمان بیشتر در خطر است.

احساس می‌کنیم و شاید هم تجربه کرده‌ایم که آدم‌های دست‌کج ـ خودشان بخوانند آدم‌های محتاج و آدم‌هایی که دیگر نمی‌توانند صورتشان را با سیلی سرخ نگه دارند ـ زیاد شده‌اند. باور کنیم که این جمله تنها یک جمله ساده و دهان پرکن نیست. از زیاد شدن این جمله باید ترسید. دوربین‌های مداربسته دیوار بی‌اعتمادی میان ما مردم را بالاتر برده و می‌برد.

دوربین‌های مداربسته به ما می‌گوید که دیگر گذشته زمانی که کاسب‌ها و مغازه‌دارها و خواربارفروش‌ها دلشان برای آدم‌های ندار می‌سوخت. شاید دوربین‌های مداربسته خبر از دریچه‌های بسته شده قلب‌های ما هم می‌دهد.

بیایید کمی فکر کنیم و اگر جا دارد هنوز هم به یکدیگر اعتماد کنیم و ننویسیم این مکان دوربین مداربسته دارد. بیایید اگر جا دارد هنوز هم به آدم‌های محترم و باآبرو کمک کنیم. شاید هنوز هم کمک به دیگران جای دوری نرود. بیایید اگر جایی دوربین مداربسته نداشت ،حواسمان باشد دست از پا خطا نکنیم.

صولت فروتن – جام‌جم