زایمان در آب

یکی از این روش ها زایمان در آب است.

زایمان در آب روشی است که طرفداران و منتقدان خاص خود را دارد. هرکدام از این دو گروه نیز شواهد علمی خود را برای تایید یا تکذیب این روش ارایه می کنند. در حال حاضر در سراسر دنیا، زایمان در آب در بعضی بیمارستان ها و زایشگاه ها و حتی در منازل با کمک یک ماما انجام می گردد.

به نوشته پایگاه اینترنتی ایران درمان،  سابقه تحقیق و تجربه زایمان در آب به دهه ۱۹۶۰ میلادی در دو کشور شوروی سابق و فرانسه باز می گردد. در حال حاضر حدود ۶۰ درصد بیمارستان های انگلستان امکان زایمان در آب را برای خانم های باردار فراهم می کنند.

در واقع در این زایمان فقط منافع نوزاد و مادر مطرح است. آب گرم مورد استفاده به انتقال آسان تر نوزاد از کانال زایمانی به فضای خارجی کمک می کند.

مزایایی که برای مادر مطرح است شامل کنترل بهتر درد زایمان و کاهش عوارض زایمان است.

کنترل بهتر درد زایمان با گرمای آب و غوطه وری در آب صورت می‌گیرد که این مساله به گردش بهتر جریان خون در مادر و افزایش ترشح اکسی توسین و وازوپرسین مربوط است. همچنین شواهد علمی متعددی از بهبود دردهای کمری به دنبال آب درمانی در اشخاص مختلف وجود دارد که طرفداران زایمان در آب از این شواهد نیز در اثبات کارآمدی این روش زایمانی استفاده می کنند.

اما یکی از عوارض زایمان طبیعی، آسیب دیدگی ناحیه پرینه- فاصله بین واژن و مقعد- در اثر فشار خانم باردار حین زایمان است. زایمان در آب به سبب کمک به شل شدن بیشتر ناحیه پرینه، می تواند تا حدی از بروز این عارضه جلوگیری کند. همچنین بروز خونریزی پس از زایمان در روش زایمان در آب طبق ادعای بعضی منابع کمتر است.

اما مخالفان زایمان در آب به معایبی از آن اشاره می کنند. احتمال بروز عفونت بیشتر در مادر و نوزاد، کند شدن روند زایمان و عدم امکان ارزیابی دقیق خونریزی مادر از جمله موارد اصلی انتقاد به این روش زایمان است.

البته طرفداران زایمان در آب برای برطرف کردن هر کدام از این انتقادات، راه حل هایی پیشنهاد می کنند.