سازگاری سیستم ایمنی مادر با جنین

جام جم آنلاین: محققان به یافته‌های جدیدی دست یافته‌اند که می‌تواند دربردارنده اطلاعات مهمی درباره عدم پس‌زدن جنین توسط سیستم ایمنی مادر باشد و پس از سال‌ها برای این سوال که مدت‌های طولانی ذهن بسیاری از افراد را به خود مشغول کرده بود پاسخ مناسبی بیابد.

به نظر شما چرا سیستم ایمنی بدن مادر در دوران بارداری، جفت و جنین را که آنتی‌ژن‌های متفاوتی در مقایسه با آنتی‌ژن‌های بدن مادر تولید می‌کنند، پس نمی‌زند؟ سلول‌های ایمنی بدن مادر هرگز به محدوده اختصاصی رشد جنین وارد نمی‌شود و به همین سبب به جنین و جفت آسیبی نمی‌رساند؛ گرچه مهم‌ترین ویژگی سیستم ایمنی بدن دفاع از بدن در برابر بافت‌های خارجی و بیگانه است.

به محض این‌که بدن از وجود یک بافت خارجی آگاه می‌شود، سلول‌های ایمنی فعال شده و در مکانی جمع می‌شود تا به بافت یا پاتوژن حمله کند، اما در دوران بارداری با وجود این که آنتی‌ژن‌های جنین و جفت در تماس مستقیم با سیستم ایمنی بدن مادر قرار می‌گیرد برخلاف آنچه در واکنش به بافت یا اندام‌های پیوندی دیده می‌شود، سلول‌های سیستم ایمنی مادر در واکنش به بافت جنینی غیرفعال می‌شود.

در موش‌ها ساختار ویژه‌ای، جفت و جنین را در برمی‌گیرد. با آغاز بارداری، سلول‌های ایمنی که در محل ایجاد التهاب بافتی فعال می‌شود در این ساختار، خاموش یا به عبارتی غیرفعال می‌شود و در نتیجه دیگر قابلیت تجمع و حمله به جنین یا جفت را ندارد.

وقتی حیات جنینی داخل بدن مادر آغاز می‌شود، در هسته سلول‌های ساختاری که جنین را در برمی‌گیرد تغییراتی ایجاد می‌شود که به طور دائمی مانع از فعال شدن سلول‌های ایمنی بدن مادر در این محدوده می‌شود.

اگر سیستم ایمنی بدن مادر به هر علتی در این محدوده فعال باقی بماند، سلول‌های ایمنی در ساختاری که بدن جنین را در بدن مادر در برگرفته است، تجمع پیدا می‌کند که این پدیده می‌تواند با خطراتی مانند ایجاد التهاب، سقط جنین، زایمان زودرس یا مسمومیت حاملگی همراه باشد.

در حقیقت بدن مادر نسبت به جنین واکنشی آگاهانه نشان می‌دهد و می‌توان گفت سیستم ایمنی بدن مادر با جنین بیگانه نیست.

محققان امیدوارند با انجام آزمایش‌هایی مشابه روی انسان‌ها صحت این یافته‌ها درباره جنین انسان را نیز به روشی مشابه جنین موش‌ها مورد تایید قرار دهند.

محققان بر این باورند که این یافته‌ها می‌تواند دربردارنده حقایقی درباره مکانیسم توانایی تومورها برای ادامه حیات در بدن میزبان و مقاومت نسبت به واکنش سیستم ایمنی بدن باشد.

پیش‌بینی می‌شود بر این اساس بتوان به نتایجی امیدبخش در زمینه پیوند اعضا، بیماری‌های سرطانی و جلوگیری از مرگ جنینی دست یافت.(جام جم – ضمیمه سیب)


jamejamonline.ir – 22 – RSS Version

نظرتان را در مورد مطلب فوق بنویسید. نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.