مشکل از این جا شروع میشود که شرکت بازیسازی Rovio، این اخراجها را در راستای تمرکز بیشتر روی بخشهای تجاری خود انجام داده است. یعنی احتمالا کسانی که اخراج شدهاند، بازیساز بودهاند. چنین اتفاقی یک ماه پیش هم در شرکت بازیسازی Halfbrick Studios افتاد. این شرکت که با بازی Fruit Ninja به شهرت رسیده است، ماه گذشته تعداد زیادی از طراحان بازی خود را اخراج کرد. این طور که بهنظر میرسد، روند شرکتهای بازیسازی به سمت درآمدزایی بیشتر در حال حرکت است. این موضوع که شرکتهای بازیسازی، طراحان خود را اخراج و سمت آنها را به دیگر افراد استودیو محول میکنند، موضوعی قابل تامل و بسیار جدی است. بزرگترین نقش را در ساخت و توسعهی یک بازی، طراحان آن ایفا میکنند؛ اینکه طراحان یک استودیوی بازیسازی را حذف کنیم، طبیعتا ساخت محصولات کاملا تجاری را در پی دارد. یک بازی ویدیویی، حتی از نوع موبایلیاش، در شاخهی هنر جای میگیرد. با این حال میبینیم که بسیاری از استودیوهای بازیسازی، تنها به جنبهی تجاری ساخت یک بازی میاندیشند. کار به جایی رسیده است که بازیهای بزرگی مثل Destiny، تنها با این هدف ساخته شدهاند که بازیکننده را درگیر و مجبور به خرج کردن کنند. اخیرا روانشناسها هم به صنعت بازیهای ویدیویی ورود کردهاند. آنها وظیفهی طراحان را بر عهده میگیرند و روندی را طراحی میکنند که بازیکننده را مجبور به پرداخت پول در بازی کند؛ اما در عین حال حس رضایتمندی را هم به آنها القا کند. روندی که شرکتهای Rovio ،Halfbrick یا حتی همین اواخر Konami یا Activision پیش گرفتهاند، آیندهی خوبی را برای صنعت بازیهای ویدیویی رقم نمیزنند.
باز نشر: اخبار ایران و جهان ممتاز نیوز