فندق

فندق درختچه ای است به ارتفاع تقریبا دو متر که در نواحی مساعد تا ارتفاع شش متر نیز می رسد. فندق درخت بومی اروپا و آسیای صغیر است. برگهای درخت فندق پهن و نوک تیز و با دو ردیف دندانه برنگ سبز و یا دمبرگی بطول تقریبا یک سانتیمتر می باشد.

ترکیبات فندق:

مغز فندوق در حدود ۶۰ درصد روغن دارد که به رنگ زرد روشن بوده و دارای طعمی ملایم و بوی مطبوعی است این روغن به مصرف تغذیه، عطر سازی و نقاشی می رسد. مغز فندق دارای مقدار زیادی فسفر می باشد. مغز فندق دارای مواد زیر است:

انرژی، آب، پروتئین، مواد نشاسته ای، مواد چرب، کلسیم، فسفر، آهن، سدیم، پتاسیم، ویتامین ب ۱ و ویتامین ب۳

مواد مصرف:

فندق از نظر طب ایران قدیم گرم و خشک است. برگ و شکوفه، گل و پوست آن مخصوصا پوست ریشه آن قابض است.

۱- فندق دارای مقدار کمی مواد نشاسه ای است ضمنا دارای مواد معدنی زیادی مانند کلسیم پتاسیم فسفر منیزیوم سدیم آهن می باشد این گیاه غذای خوبی برای بیماران قند است.

۲- فندق غذای مناسبی برای تقویت بدن و مخصوصا دوره نقاهت است.

۳- فندق مقوی روده ها و معده است .

۴- فندق سموم را از بدن خارج می نماید.

۵- فندق فشار خون را بالا می برد.

۶- خانمهایی که میان دو عادت ماهانه خونریزی دارند برای درمن باید جوشانده پوست فندق بخورند.

۷- روغن فندق برای از بین بردن سرفه و درد سینه بسیار مناسب است.

۸- روغن فندق برای کبد بسیار مناسب است.

۹- برای جلوگیری از ریزش مو پوست فندق را بسوزانید و خاکستر آن را با پیه خوک مخلوط کرده و قسمت هایی را که ریزش مو دارد با آن ماساژ دهید.

۱۰- فندق بو داده و مخلوط انیسون برای سوزش مجاری ادرار و تقویت نیروی جنسی بسیار مفید است.

۱۱- افردی که کارهای فکری می کنند باید فندق بخورند زیرا فسفر زیاد آن فعالیت مغز را تقویت می نماید.

فندق اگر کم خورده شود مضر نیست ولی افراط در خوردن آن ایجاد نفخ و گاز شکم کرده و استفراغ ایجاد می نماید. برای جلوگیری از عوارض این کیاه افرادی که سرد مزاج هستند باید فندق را با آب و عسل خورده و گرم مزاجان با سکنجبین بخورند.