مشکل اصلی محیط زیست ساختار و جایگاه سازمان است

 به گزارش خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران ، احمد علی کیخا گفت: مشکلات سازمان حفاظت محیط زیست از جنبه‌های مختلف قابل بررسی است. به اعتقاد من با ساختار موجود سازمان حفاظت محیط زیست و جایگاهی که دارد، احتمال اینکه بتوانیم به وظیفه حفاظتی خود به خوبی عمل کنیم، بسیار کم است.
او ادامه داد: به سبب اینکه ما جزئی از ساختار دولت هستیم. اگر مسئله تخریب در محیط زیست کشور را بررسی کنیم، بخش قابل توجهی از این تخریب توسط دستگاه‌های اجرایی و نهادهای دولتی صورت می‌گیرد. یعنی تصمیماتی که اتخاذ می‌شود، کمتر با مصالح محیط زیست کشور سازگار است.
کیخا افزود: در چنین شرایط ممکن است دو اتفاق به وقوع بپیوندد. یکی اینکه نگاه دولتمردان در سطوح کلان مدیریتی در سطح وزارتخانه‌ها، معاونان، استانداران نگاهی سازگار با محیط زیست است. با این ساختار مشکلی به وجود نمی‌آید چون بقیه ارکان دولت نیز در همین راستا کار می‌کنند و کمک می‌کنند. اما اگر تعدادی از اعضای دولت چه در سطح کابینه و چه در استان‌ها نگاهی سازگار با مسایل محیط زیست نداشته‌باشند، در این صورت کار برای سازمان حفاظت محیط زیست مشکل خواهد شد.
او اضافه کرد: به عنوان مثال، در نظر بگیرید که بخش قابل توجهی از بودجه ادارات کل استان‌ها را بودجه‌های استانی تشکیل می‌دهند. یعنی مدیر کل حفاظت محیط زیست یک استان موظف است تا برای تامین دستمردها و بخشی از هزینه‌ها، موافقت‌نامه خود را از استانداری دریافت کند. حال اگر نگاه مدیریت آن استان نگاهی محیط زیستی نباشد، چگونه مدیرکل استان قادر خواهد بود تا طرح‌ها و فعالیت‌های خود را به انجام برساند. این یک چالش بزرگ در حوزه مدیریت محیط زیست کشور وجود دارد که با برای این فکری جدی کرد.

شورای عالی حفاظت محیط زیست احیا شود
 
معاون محیط طبیعی سازمان حفاظت محیط زیست خاطر نشان کرد: در همین شرایط و قوانین موجود، یکی از راه‌کارهای برون رفت از چنین وضعیتی، شورای عالی حفاظت محیط زیست است که باید احیا شود و به جد مورد توجه قرار گیرد. چراکه در شورای عالی حفاظت محیط زیست، اشخاصی از خارج بدنه دولت اعم از نماینده سازمان‌های مردی و چهره‌های دانشگاهی حضور دارند. در این شرایط، فرایند تصمیم‌گیری معتدل خواهد شد. که البته احیای شورای عالی محیط زیست نیز به تنهایی کافی نیست.
او افزود: دولت‌ها باید خودشان به این نتیجه برسند که برای پایداری حکومت‌ها و پایداری برنامه‌های اقتصادی خودشان ناچارند به مسایل محیط زیست توجه بیشتری داشته باشند. /ل