می‌توان راه را بر سرقت ادبی بست

می‌توان به چند فعالیت مهم که بنیاد باید در دستور کار خود داشته باشد و متاسفانه تاکنون انجام نشده است، اشاره کرد.

بنیاد ادبیات نمایشی می‌تواند همه تحولات و رخدادهای نمایشنامه‌نویسی را از آغاز ـ یعنی دوره میرزاآقا تبریزی که در کشور رخ داده است ـ شناسایی و طبقه‌بندی کند و نقاط عطف این تغییرات را در دسترس علاقه‌مندان و فعالان این حوزه قرار دهد تا درباره بسیاری از رویدادها اطلاع‌رسانی شود.

بارها گفته شده که آثار نمایشنامه‌نویسان و تجربیات آنها در عرصه ادبیات نمایشی یکجا گردآوری نشده است.

پله‌های طی‌شده در حوزه نمایشنامه‌نویسی در مجموع در مقابل چشم وجود ندارد و نمی‌توان به آن رجوع کرد که یک فعالیت مهم دیگر بنیاد می‌تواند رفع این مشکل اساسی باشد. بارها پیش آمده است کارگردانی بنا به دلایل مختلف برای یافتن نمایشنامه با مشکل مواجه می‌شود.

داشتن یک فهرست موضوعی از نمایشنامه‌های مکتوب اینجا لازم است که بنیاد باید این امکان را فراهم کند و به تهیه آثار به صورت کمی و دسته‌بندی‌شده بپردازد تا یک فهرست برای انتخاب وجود داشته باشد.

تاریخ‌نگاری ادبیات نمایشی که به عنوان دایره‌المعارف و یک کتاب توصیفی تاریخی به آن احتیاج داریم نیز می‌تواند بخش مهمی از فعالیت بنیاد ادبیات نمایشی باشد.

انتشار یا درج‌کردن آثاری که هم‌اکنون امکان ثبت آن نیست از کارهایی است که بنیاد باید در دستورکار خود قرار دهد.

در حال حاضر آثاری نوشته شده که بنا به دلایلی چون سرقت ادبی امکان بروز پیدا نمی‌کنند، ولی بنیاد با ثبت اثر می‌تواند دغدغه ذهنی نویسنده را کم و از سرقت ادبی آن جلوگیری کند.

گفتن این نکته خالی از لطف نیست که بنیادها می‌توانند به دو شکل دولتی و غیردولتی بنا شوند.

در این حوزه هم به‌عنوان نمونه بنیاد زنده‌یاد اکبر رادی تشکیل شده ‌است که غیردولتی محسوب می‌شود.

دلسوزان این عرصه می‌توانند دور هم جمع شوند و با اولویت قراردادن آثار درام‌نویسان مطرح چند بنیاد ایجاد کنند.

به‌شخصه علاقه‌مندم بنیاد فرهاد ناظرزاده کرمانی تشکیل شود و مقدماتی را در این‌باره به نتیجه رسانده‌ام.

رحمت امینی – مدیر مرکز هنرهای نمایشی حوزه هنری