میوه به؛ بهترین آنتی‌ اکسیدان

اگر «به» خام خورده باشید، دانه‌های شن‌مانندی را که در بخش گوشتی «به» وجود دارند ‏ حس کرده‌اید. این دانه‌ها از ترکیباتی به نام «تانن» (‏tannin‏) تشکیل می‌شوند. تانن‌ها به عوامل ‏سرطان‌زا در روده بزرگ می‌چسبند و از غشای مخاطی روده در برابر بیماری التهابی روده و سرطان‌‏ها حفاظت می‌کنند.
 
کافی است یک بار که خسته و گرسنه به منزل برمی‌گردید، عطر خورش به و آلو که کمی هم سیب به ‏آن اضافه شده، کلافه‌تان کند؛ آن وقت دیگر دست از خوردن این خورش برنمی‌دارید. حالا هم که فصل به است ‏و خوردن هر خوراکی‌ای به فصل آن خوب است چون تازه است و ترکیب‌های غذایی آن از بین نرفته؛ پس از خوردن به مثل سیب غافل نشوید.
 
‏ انبار خاصیت و منبع معدنی‌ها:
 
در «به» میزان قابل‌توجهی مواد معدنی از جمله مس، آهن، پتاسیم، کلسیم و منیزیم وجود ‏دارد.‏
 
ضدسرطان:
 
«به» آنتی‌اکسیدان دارد. در این میوه مواد مغذی گیاهی مانند فیبر، مواد معدنی و ویتامین‌ها ‏وجود دارد.‏
 
عاری از چربی:
 
مقدار چربی موجود در «به» تقریبا در حد صفر و برای افراد مبتلا به چربی خون ‏مناسب است.
 
‏ منبع ویتامین ‏C‏:
 
هر ۱۰۰ گرم به رسیده حاوی ۱۵ میلی‌گرم ویتامین ‏C‏ است که ۲۵ درصد از نیاز روزانه ‏بدن ما را تامین می‌کند. این میوه همچنین منبعی از ویتامین‌های ۳‏B‏، ۶‏B و ‏B9 است. ‏
 
کم‌کالری و مفید:
 
«به» یک میوه کم‌کالری است. یک «به» متوسط تنها ۵۰کالری به بدن می‌رساند.
 

همشهری آنلاین