واقعیت این است که تحریم های آمریکا علیه ایران پر از راه های گریز است. این تحلیل را روزنامه وال استریت ژورنال منتشر کرده و نوشت: در حالی که تحریم ها هنوز برنامه های هسته ای ایران را متوقف یا کند نکرده، دولت اوباما تصمیم گرفت آنها را ضعیف تر کند. به این ترتیب، نظام تحریم های ایران مانند نظام مالیاتی آمریکا، مملو از راه های گریز است. این تحریم ها به اندازه ای ضعیف است که هر ۲۰ شریک تجاری بزرگ ایران اکنون از آن مستثنی شده اند. به بیانی دیگر اکنون الگویی جادویی از تحریم ها ظاهر شده است. آنها به نظر واقعی می رسند و دولت هم از قدرت این تحریم ها سخن می گوید اما زمانی که پای چین، هند یا ۱۸ کشور دیگر مستثنی از تحریم ها به میان می آید، تحریم ها مانند دود به هوا می روند.
این روزنامه می نویسد: در قانون تحریم های دولت اوباما، راه های گریز زیادی وجود دارد. برای مثال در صورتی که دولتی به میزان قابل توجه از واردات نفت خود از ایران بکاهد، وزارت امور خارجه می تواند آن را برای دوره ای که تا ۶ ماه قابل تمدید است از تحریم ها معاف کند. این در حالی است که تعریف میزان کاهش واردات نیز به صلاحدید دولت واگذار شده است. برای مثال چین به عنوان بزرگترین واردکننده نفت از ایران پس از کاهش ۲۵درصدی واردات نفت، از تحریم ها معاف شد. اما مشکل اینجاست که کاهش واردات نفت چین از ایران موضوعی اتفاقی بوده و نه اقدامی در جهت کمک به انزوای ایران. واردات نفت چین از ایران در ماه های فوریه و مارس حدود ۵۰ درصد کاهش یافت و دلیل آن تاخیر در آغاز اجرای یک قرارداد بود که بر سر قیمت آن اختلاف نظر وجود داشت. زمانی که این مشکل حل شد، واردات نفت چین از ایران در ماه های آوریل و مه ۳۴ درصد بیشتر شد و در ماه مه و ژوئن نیز چین ۳۵درصد بیشتر از زمانی که اختلاف نظر بر سر قیمت وجود داشت، از ایران نفت وارد کرد.
/۲۹۲۱۷
دانلود
خبرآنلاین