پیام آیت‌الله جوادی آملی به کنگره ملی آموزه‌های تربیتی در اندیشه‌های امام علی (ع)

آیت‌الله جوادی‌آملی گفت: پیام غدیر این است که دین را آزاد بفهمید، آزاد باور نمایید و آزاد عمل نمایید تا به کرامت برسد.

به گزارش تفسیری خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، منطقه مرکزی، آیت الله جوادی آملی طی پیامی به کنگره ملی آموزه‌های تربیتی در اندیشه‌های امام علی (ع) که در مجتمع آفتاب اراک برگزار شد، اظهار کرد: آنچه که مورد عنایت ذات اقدس الهی در صحنه غدیر بود آن است که خلیفه خود را به وسیله رسول خود مشخص کند و خداوند انسان را به کرامت دعوت کرده است کرامتی که ذاتی نیست.

خلیفه‌های راستین همان انسان‌هایی کامل و معصوم می باشند که از قلمرو خلافت آنها مردان با ایمان سهمی از خلافت خواهند داشت و معنای خلافت آن است که خلیفه سخن مستخلف عنه را می‌گوید و به دستور او عمل می‌کند و به اوصاف او معتقد است.

وجود علی ابن ابی‌طالب کریم بود چون خلیفه کریم بود و بدون دستور خدا نه قیامی داشت و نه قعودی و همه کارهای او درمسیر فرمان الهی بود.

امیر‌المومنان در غدیر به خلافت رسید این سمت غدیری، سمت ملکی است و چیزی که سبقه ملکی داشته باشد قابل نصب و غصب است و وجود امیرمومنان سعی می‌کرد امت اسلامی را به کرامت برساند و کرامت آنها در سایه آزاد بودن دین تثبیت کند، اول دین را آزاد کرد بعد متدین بپروراند و بعد متدین را خلیفه الله کرد و بعد خلیفه الله را از کرامت برخوردار کرد، زیرا خلیفه الله با تقوا است و انسان متقی کریم است.

علی ابن ابی طالب سعی کرد دین جامعه و امت اسلامی را آزاد کند؛ آزاد بودن دین علوی در بخش اندیشه از گزند، وهم و خیال بود و در بخش انگیزه از آسیب شهوت و غصب بود. سعی کرد دین را با همین وضع آزادانه به مجاعه معرفی کند.

پیام اصلی غدیر این است که انسان دین را آزاد بفهمد، آزادانه باور کند و آزادانه عمل کند تا سهمی از کرامت ببرد و بتواند بیگانه را از حریم دین طرد کند اگر کسی بخواهد دین را بخوبی بشناسد بهترین راه شناخت نفس و داخل خود است زیرا مشهودات داخلی ما به علم حضوری برای ما معلوم است.

در پایان این پیام آمده است: خداوند در داخل ما فطرتی به عنوان فطرت الله قرار داده است که از علوم فراوانی برخوردار است و در فلاح و صلاح انسان سهم تعیین نماینده‌ای دارد و سایر قوای انسان قوای علمی و عملی که عهده‌دار اندیشه‌ها و انگیزه انسان است و آن قوه‌ای که در برابر فطرت می‌ا‌یستد همان قدرت هوی و هوس است. علی ابن ابی طالب همه این صحنه‌ها را در داخل خود ترسیم کرده و همه قوا را تابع او کرد تا در پیشگاه خدا سجده نمایند و بعد توانست دین جامع را آزاد کند و کسی که آزادانه متدین شد می‌تواند دین جامعه را آزاد کند.

انتهای پیام