مخاطب هنر محیطی لازم نیست هنرمند باشد تا مفهوم اثر را درک کند

به گزارش هنرآنلاین به نقل از یوسفی، رنگ سفید این اثر حالت رویاگونه ای ایجاد کرده که برای مخاطب خالی از هر گونه ذهنیت است. تاب ها در حالتی نصب شده اند که حس توقف زمان در آن، لحظه به لحظه به مخاطب القا می گردد. حالت ثابت مانده در هوا که با دیدن بچه های روی تاب، شادی لحظه ای در مخاطب ایجاد می کند.

این هنرمند با اشاره مواد و زمان صرف شده برای نصب این اثر گفت: گروه تهران کارناوال با استفاده از فایبر گلاس، پارچه، چوب و طناب، اثر سرخوشی را طی ۱۰ روز در پارک لاله ساخته و نصب کرد.

یوسفی در پاسخ به اینکه، فرق کار گروهی با کار انفرادی چیست؟ ادامه داد: ایده ها در کار گروهی بیشتر و پخته تر می گردد. همفکری و همکاری به رغم وجود ذهنیت های متفاوت وجود دارد.

او به حضور هنرمندان مختلف از رشته های متفاوت اشاره کرد و گفت: چون در گروه ما هنرمندانی از رشته های مختلف هنرهای تجسمی حضور داردند، مهارت های مختلف را از یکدیگر یاد می گیریم و در خلق آثارمان به کار می گیریم.

این هنرمند جوان در باره هنر محیطی و تاثیر آن در فضاهای شهری افزود: فرق این هنر با دیگر هنرهای تجسمی این است که مخاطب آن عامه مردم می باشند. در شهری که همه مشغول زندگی روزمره خود می باشند، دیدن کارهای محیطی شوکی در آنها ایجاد می کند که تجربه لذت بخشی است که در واقع فارغ از دغدغه های روزمره خود در آن لحظه با اثر مواجه می شوند.

او همچنین ادامه داد: مخاطب آثار محیطی همه مردم از هر قشر و صنفی می باشند و مخاطب لازم نیست برای دیدن اثر هنری به گالری های هنری برود و لازم نیست حتما هنرمند باشد تا مفهوم اثر را درک کند.

انتهای پیام/۳۱