جام جم آنلاین: سروش قهرمانلو، نوازنده جوانی است که چندی پیش سهتار را با لحاظ تمهیداتی تبدیل به ساز الکترونیک کرد.
وی پس از این اقدام نیز اجراهایی را در مترو داشت و برای اولین بار در ایران موسیقی را به مترو و میان مردم برد.
قهرمان لو که شاگرد استادان بزرگی چون کیوان ساکت و زندهیاد جلال ذوالفنون بوده ، برایمان از اجرای این کنسرت در مترو و همچنین روند ابداع این ساز گفت.
درباره شروع کارتان در عرصه موسیقی سنتی برایمان توضیح دهید.
بهتر است بگویید شروع فعالیتم در عرصه موسیقی، چرا که چندان به سنتی بودن کارهایم اعتقادی ندارم. اما علاقه من به موسیقی به واسطه خانوادهام بود. مادرم برایمان ملودیکا مینواخت و من در صدای ساز غرق میشدم و همیشه دوست داشتم خودم هم بتوانم روزگاری ساز به دست بگیرم و بنوازم.
چرا به سنتی بودن کارهایتان اعتقاد ندارید؟
اگر به ساختار آهنگهای من توجه کنید، خواهید دید که معمولا ضمن بهرهگیری از موسیقی ایرانی و بخصوص خراسانی از تکنیک و بسترسازیهای موسیقی غربی برای بهتر بیان کردن مطالب استفاده میکنم.
شما با سهتار الکترونیکی که ساختهاید، در عرصه نوازندگی یک نوآوری انجام دادهاید. کمی درباره این موضوع هم توضیح دهید.
کاری که من روی سهتار انجام دادهام، مشابه کاری است که در غرب روی گیتار انجام شده است. منظورم این است که ابداع این ساز پدیده خاصی نیست و تنها وجه تمایزش در این است که نوازندگی خاصی را میطلبد.
چرا تصمیم گرفتید این تجربه را روی سهتار هم پیاده کنید؟
سهتار یکی از زیباترین سازهای ایرانی است که به خاطر وسعت صدای کمی که دارد، از چشم خیلی از اهالی موسیقی دور مانده و همچنین توجه جوانان نیز کمتر به آن جلب شده است. تصمیم گرفتم با تبدیل آن به یک ساز الکترونیک و افزایش صدای آن، کارآییاش را در کنسرتها بیشتر کنم و شکوه ازدسترفتهاش را نیز بازگردانم.
نوع الکترونیک این ساز علاوه بر «ریورت» و «دیلی» یا «اکو»، افکتهای دیگری را هم وارد موسیقی میکند و فضا را برای تغییر موسیقی فراهم میکند.
الکتریکی شدن، هویت این ساز ایرانی را تحتالشعاع قرار نمیدهد؟
اگر بخواهیم هر سازی هویت مخصوص به خودش را داشته باشد باید آن را به نوعی تنظیم کرد که نتوان آن صدا را با هیچ ساز دیگری به وجود آورد که این به نظرم تعریف درستی نیست. وقتی جیمی هندریک گیتار الکتریک را ساخت، در ابتدا این ساز هویت نداشت اما پس از آن بینالمللی شد، چون با آن آهنگهای انحصاری نواخت و به آن ساز هویت داد. ما هم میتوانیم سهتار الکتریک را تبدیل به یک ساز مستقل و منحصر به فرد کنیم.
آیا قصد داشتید با ساخت این ساز، تغییری در تنظیمات و سازبندیهای موسیقی سنتی ایجاد کنید؟
موسیقی سنتی ما نتوانسته خود را به روز کند و همگام با رشد موسیقی پیش نرفته است. بیتعارف بگویم اگر امروز با هر جوانی درباره موسیقی سنتی صحبت کنیم، متوجه میشویم که ذهنیت خوبی نسبت به موسیقی سنتی ندارد و آن را به نوعی کسالتبار و خستهکننده میداند. تصمیم گرفتم کاری انجام دهم تا بتوانم به این دسته از مخاطبان بفهمانم که تصورشان از موسیقی سنتی درست نیست. البته اگر نگاهی به تاریخ موسیقی بیندازیم، میبینیم سازهای غیرایرانی مانند ویولن و پیانو با حضور در رادیو و نواخته شدن در کنار ساز ایرانی به کمک مردم ما آمدند و شوری را در شنوندگان خود ایجاد کردند.
این مثال را آوردم تا بگویم به دنبال ایجاد یک نقطه مشترک میان سلیقه خود و مخاطبانمان هستیم.
کمی درباره اجرایتان در مترو توضیح دهید.
کنسرت مترو اجرای بداههای بود که با صدابرداری خیلی خوب در حد فاصل ورودی مترو تا محل ورود و خروج درهای قطار اجرا شد. این تجربه بسیار موفق بود و مردم از اجرایمان استقبال کردند. ما بدون داشتن هیچ ساز کوبهای و بدون آواز، تنها پنج ثانیه فرصت داشتیم تا توجه مسافران را به صدای خود جلب کنیم که از این آزمون سربلند بیرون آمدیم.
هدفتان از این اجرا چه بود؟
بلیت کنسرتها خیلی گران است و اغلب مردم توان حضور در آنها را ندارند. ما تصمیم گرفتیم در شرایطی که مردم نمیتوانند به کنسرتهای زنده بروند، ما میان مردم برویم و نواختن یک ساز را از نزدیک به آنها نشان دهیم.
مریم اکبرلو - جامجم
jamejamonline.ir – 22 – RSS Version