جام جم آنلاین: فاطمه(س) بر فراز تاریخ ایستاده است، او برای فردا طلوع کرده است. مادر رسالت برای انسان رسالتی نو تعریف می‌کند و او را پرورش می‌دهد برای آن سوی مرز «خودپرستی».
در دستان آسمانی او که زمین را بارور می‌کند و خاک را خمیره افلاک می‌سازد «صبر» مدینه ساخته و «خون خدا» پرداخته می‌شود.
کدامین قلم می‌تواند او را بسراید که او آبروی قلم‌هاست و کدامین زبان می‌تواند از او بگوید که او خود زبان خلقت است که عظمت خالق را تجلی می‌دهد.
در این نوشتار ارکان نظام تربیتی حضرت فاطمه (س) را برمی‌شماریم.
توحید: انسان لاجرم خود را هزینه می‌کند، گاه بی‌هیچ قصدی. انسان خود را هزینه هدف‌ها، غریزه‌ها، هوس‌ها و هزار مسیر دیگر می‌کند و از دست می‌رود و در انتها یکی از دو نتیجه در دستانش باقی می‌ماند یا «خسران» و یا «فلاح».
توحید فاطمی یک توهم نیست که اصالتا ربطی به دنیای خیال ندارد. توحید فاطمی هزینه کردن انسان و دارایی‌های علمی و عملی او در مسیر رویش و مانع فنای وجود باطنی و حقیقی اوست.
تسلیم: تسلیم در برابر رسول(ص)، نتیجه عطشی است که انسان جستجوگر در خود می‌یابد. تسلیم تام و تمام وقتی حاصل می‌شود که انسان ، عظمتش ، مقصد و دوری‌اش و راهزنان و کثرتشان شناخته شوند تا سالکان صراط حقیقت دست در دست رسولی بگذارند که خود آغاز، متن و انتهای راه است. تسلیم انسان از طلبش برمی‌خیزد که طلب هر چه صادقانه‌تر، تسلیم خالصانه‌تر.
ولایت: ولایت جان رسالت و ولی(ع) تداوم رسول(ص) است. بذر وجود انسان باغبانی می‌خواهد که با نور علم و آب حیات بارورش کند و پرورشش دهد تا آدمی ببالد و بر سرچشمه خورشید رسد چرخ‌زنان.
ولایت یعنی تابش عقل کل بر عقول جزئی و تجلی روح کل بر ارواح ناکامل. و در مکتب فاطمی یاری ولایت همه عهد و پیمان توحید است.
انفاق و ایثار: به انفاق هم نگاه مالی می‌توان داشت و هم نگاه جانی. انفاق چالش‌های مالی جامعه را پوشش می‌دهد و جان بخشنده مال را آزاد می‌کند.
در برخورد حضرت(ع) با موضوع انفاق و ایثار آنچه مهم است، نادیدنی‌ترین ابعاد ایثار است. دو آفت بزرگ انفاق و ایثار مالی را تهدید می‌کند؛ یکی انتظار جبران و دوم انتظار تشکر و تذلل از جانب نیازمند. حضرت به نص قرآن کریم در حالی ایثار می‌کند که این دو آفت در ساحت مقدسش راهی ندارد.
عفت و طهارت: تعدیل قوای انسانی تنها راه حرکت در مسیر خوشبختی است. تمرکز بی‌نظیر حضرت(ع) بر مساله عفت و پاکی در حقیقت مصون‌سازی انسانیت انسان از آلودگی به چاه طبیعت است تا انسان در دایره طبع خود زندانی نماند.
شجاعت تا مرز شهادت: نبودعلم و بصیرت و ناتوانی در میدان عمل آفت بزرگی است. هنگامی که عقیده‌ات به خطر افتاده و آرمانت به مسلخ رفته باشد، باید که با پای غیرت و قوت شجاعت به پاخیزی و میدان را پر کنی و این همان بود که صدیقه ولایت انجام داد.
فاطمه مظلومه با فقدانش در جوانی و با قبر مخفی و قدر مخدوش علی(ع) را آموخت و چه ارزشمند و کامل بر توصیه رسول بزرگ عمل کرد که باید صراط مستقیم را پیش پای امت گذاشت و این صراط جز علی(ع) کیست؟
حجت‌الاسلام حسین محمدیان – مدیرکل صداوسیمای قزوین
jamejamonline.ir – 22 – RSS Version