بررسی تاثیر درمان سرطان بدون نیاز به روش‌های تهاجمی

به گزارش ممتازنیوز به نقل از ایسنا و به نقل از مدیکال‌اکسپرس، بررسی جدید پژوهشگران “دانشگاه کمبریج”(University of Cambridge) نشان می‌دهد که شاید روش‌های تصویربرداری به زودی بتوانند جایگزین بافت‌برداری‌های تهاجمی شوند و به تعیین موثر بودن درمان سرطان کمک کنند.

پژوهشگران در این بررسی نشان داده‌اند که می‌توان از تکنیکی موسوم به “hyperpolarisation” برای بررسی نحوه تاثیر دارو بر کاهش رشد تومور استفاده کرد.

تکثیر سلول در بافت سالم، یک روند کنترل شده است. هنگامی که این روند با مشکل روبرو شود، تکثیر سلول از کنترل خارج می‌شود و به گسترش تومور می‌انجامد.

همه سلول‌های بدن به تغذیه شدن نیاز دارند. سلول‌ها در بخشی از این فرآیند موسوم به “متابولیسم”(metabolism)، گلوکز و قندهای دیگر را تجزیه می‌کنند تا به انرژی مورد نیاز خود برسند.

متابولیسم تومورها با سلول‌ها متفاوت است و نسبت به آنها “اسید لاکتیک” بیشتری تولید می‌کنند. این مسیر متابولیک، تحت تاثیر حضور پروتئینی موسوم به “FOXM1” است که تولید آنزیم متابولیک که “اسید پیروویک” را به اسید لاکتیک تبدیل می‌کند، تحت کنترل دارد. FOXM1، تولید پروتئین‌هایی را نیز کنترل می‌کند که در رشد و تکثیر سلول نقش دارند.

در بسیاری از موارد ابتلا به سرطان پستان، آنزیمی موسوم به “فسفواینوزیتید ۳-کیناز”(PI3K) فعال می‌شود. وجود این آنزیم می‌تواند به فراوانی FOXM1 بیانجامد و به سلول‌های سرطان امکان دهد تا به صورت غیرقابل کنترل رشد کنند.

داروهایی که PI3K را مهار می‌کنند، در حال حاضر روی بیماران مبتلا به سرطان پستان آزمایش می‌شوند. این داروها باید بتوانند میزان FOXM1 را کاهش دهند و رشد تومور را کنترل کنند. در هر حال ممکن است که تومور بیمار نسبت به دارو، مقاومت ابتدایی داشته باشد و یا مقاومت لازم را به مرور زمان به دست بیاورد و تاثیر داروها را کاهش دهد.

دکتر “سوزانا راس”(Susana Ros)، از پژوهشگران این پروژه گفت: داروهای ما به لطف پیشرفت در حوزه سرطان، کارآیی بیشتری پیدا کرده‌اند اما همه داروها بر همه بیماران موثر نیستند زیرا برخی از تومورها در برابر برخی از داروها مقاومت می‌کنند. آنچه ما نیاز داریم، زیست‌نشانگرهایی است که بتوانند کارآیی و یا عدم تاثیر دارو را اطلاع دهند.

پژوهشگران در این پروژه، سلول‌های به دست آمده از بیماران مبتلا به سرطان پستان را که در بدن موش‌ها رشد کرده بودند، مورد بررسی قرار دادند و دریافتند که تومورها نسبت به مهارکننده PI3K مقاوم هستند و سلول‌های سرطانی، تولید FOXM1 را ادامه می‌دهند. بدین ترتیب، FOXM1 می‌تواند یک زیست‌نشانگر برای بررسی مقاومت دارویی در بیماران مبتلا به سرطان پستان باشد.

بررسی ادامه تولید FOXM1 توسط سلول‌های سرطانی و عملکرد PI3K معمولا طی بافت‌برداری تهاجمی مورد بررسی قرار می‌گیرد اما پژوهشگران دریافتند که با کمک hyperpolarisation می‌توانند این کار را بدون تهاجم و در زمان واقعی انجام دهند. این روش، مولکول‌ها را در یک میدان مغناطیسی قوی به صورت موثر بررسی می‌کند.

راس افزود: ما موفق شدیم با استفاده از تکنیک hyperpolarisation در بررسی نمونه‌های سرطان پستان، وجود FOXM1 را تشخیص دهیم.

پروفسور “کوین بریندل”(Kevin Brindle)، از پژوهشگران این پروژه گفت: شاید این روش در آینده بتواند به ما در ارزیابی واکنش بیمار مبتلا به سرطان پستان نسبت به درمان به صورت غیرتهاجمی کمک کند.

این پژوهش، در مجله “Cancer Cell” به چاپ رسید.

انتهای پیام