* تجارب پیشرفته بشری از اواسط قرن بیستم به بعد نشان می دهد نظریه سیستمی در تحلیل مسائل سیاسی و اجتماعی ناکارآمد است و باید به دنبال دانشی بود که در عین جامعیت علمی بتواند فرایند کنترل را در جوامع انسانی تحلیل و تبیین کند. این دانش امروزه تحت عنوان نظریه «سایبرنتیک و یا ارتباطات سیاسی» در کالج های علوم سیاسی به دانشجویان آموخته می شود اما کمتر کسی به جنبه های عملیاتی آن حداقل در داخل کشور ما توجه کرده است. سایبرنتیک بر آن است که در هر نظام سیاسی باید یک اتاق فکر به عنوان مغز سیستم وجود داشته باشد تا بر خلاف سیستم های ساده مکانیکی و به مانند ارگانیسم انسانی روی ستانده ها تغییراتی را اعمال کند و واکنش مناسب را در قالب ستانده ها به بیرون از نظام هدایت نماید. در واقع نقش مغز سیستم مانند سکاندار یک کشتی است که اطلاعات مختلفی را دریافت می کند و بلافاصله فرمان های مقتضی را به منظور هدایت کشتی به سوی مقصد صادر می کند و همزمان بازخورد فرمان های خود را نیز از خدمه و ملوان های کشتی جویا می شود.
*خوشبختانه در نظام جمهوری اسلامی ایران به یمن وجود ساختار مترقی ولایت فقیه و رابطه بی واسطه امام و امت مغز نظام سیاسی یک مبنا و نقطه استقراری دارد. بخصوص که این مغز با توسعه دامنه خود به واسطه نهادهایی مانند مجمع تشخیص مصلحت نظام، شورای حل اختلاف قوا، شورای عالی انقلاب فرهنگی و … روز به روز در حال تکمیل نهاد کنترل نظام سیاسی است. اما هنوز مبتنی بر این شالوده و بنیان مرصوص، ساختار نهایی اتاق فکر و کنترل فرماسیون نهایی خود را پیدا نکرده است. در واقع این انتظار که مغز سیستم تنها در ولایت فقیه خلاصه شود و همه خود را مبری از هر گونه وظیفه قلمداد کنند تلقی سقیم و اشتباهی است.
*امروز که اصولگرایان در مجلس برای سومین بار مورد اقبال مردم واقع شده اند با فهم نسبتا قریبی که از منویات مقام معظم رهبری در اداره کشور دارند می توانند دایره اتاق فکر را برای حل مشکلات و معضلات کشور توسعه دهند. امروز تجربه سی ساله ثابت کرده که مبتنی بر بسترهای غیر بومی و سکولار نمی توان ایده های اسلامی را به طور کامل اجرا کرد و کارآمدی مطلوب را در کلیه عرصه های اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی محقق نمود. وظیفه مهم و خطیر نخبگان بسترسازی برای توسعه بومی و اسلامی کشور در بستر یک فهم مشترک است. بدون تردید تحقق کارآمدی نظام اسلامی تنها در یک زیرساخت اسلامی- ایرانی میسر است.
*این گفتمان موجد یک جریان سیاسی بزرگ در کشور به نام اصولگرایان شده است. درواقع اصولگرایی مثبت کارآمدی اسلام در مدیریت سیاسی،اجتماعی ، اقتصادی و فرهنگی کشور است. در حقیقت کارآمدی و اصولگرایی دوقلو هستند. اصولگرایان به عنوان اصلی‌ترین جریان سیاسی در کشور کارآمدی و پاسخگویی را روی میز کار خود قرار داده‌اند، جریان اصولگرایی با تاکید بر دو مقوله عدالت و پیشرفت توامان در صددند مطالبات عمومی را به حمایت‌های مردمی تبدیل نمایند. فهم اصولگرایان از کارآمدی خدمت‌رسانی واقعی به مردم است که با پیشرفت کشور توام باشد.
/۲۹۲۱۷
دانلود
خبرآنلاین