داستانک/ عجب آدمی بود! عجب آدمی هستم!

روی نیمکت پارک نشسته بودم. مرد میانسالی رد شد، چند متر جلوتر خم شد و یک اسکناس ۵ هزار تومانی از روی زمین برداشت. نگاهی به دور و بر انداخت و وقتی دید کسی اطرافش نیست، اسکناس را گذاشت توی جیبش. با خودم گفتم عجب آدمی بود!. چند متر که دورتر شد اسکناس را انداخت توی صندوق صدقات. بازخودم گفتم عجب آدمی هستم!