مثبت اندیشی

 ” مثبت اندیشی ” از نظر روانشناسی زندگی سرشار از نعمت ها و ثروت های نامحدود است. همه انسانها حق و اختیار دارند در زندگی موفق شوند و با شادمانی و نشاط زندگی کنند، ولی دستیابی به شادی و شادابی وموفقیت در هر زمینه، فقط به همت و تلاش افراد بستگی دارد . هیچ کس جز خود شخص نمی تواند موقعیت ها و شادابی ها یا غم ها و شکست ها را برای خویشتن فراهم سازد. چگونه است که گروه اندکی، احساس خوشبختی و سعادت می کنند، در حالی که عده زیادی از خود ناراضی هستند. به طور کلی، هر کس حوادث و القائات بیرونی را با توجه به باورها و بینش خود تفسیر و توجیه می کند، ودر واقع حقیقت همه چیز از افکار و ذهن انسان سرچشمه می گیرد، یعنی انسان ساخته و پرداخته افکار خویش است. در واقع ” تو همان هستی که می اندیشی ” این ذهن ماست که از ما انسانی موفق و قوی می سازد، یا بر عکس آن عمل می کند.   روانشناسان معتقدند که اندیشه ها و پندارهای ماست که کیفیت زندگی ما را می سازند، اندیشه ها هستند که موجب موفقیت و یا شکست، عامل سلامتی یا مریضی، باعث خوشبختی یا بدبختی ما هستند. با اندیشه های مثبت است که انسان سرشار از شوق و اشتیاق، احساس خوشبختی، تندرستی و آرامش می کند و با افکار منفی است که احساس شکست، بدبختی، مریضی، بیچارگی و بدبینی می کند. با اندیشه های مثبت است که توانمندی ها، اعتماد به نفس و خودباوری ها قویا” افزایش می یابند. در حالی که با افکار منفی، ناتوانی، حقارت و خود کم بینی ها در انسان تشدید و در نتیجه بسیاری از امراض روحی و جسمی گریبانگیر فرد می شود.   جای تأسف است که اکثر مردم بدون اینکه خود متوجه باشند، با تکرار اندیشه های مخرب، انرژی های خود را بر ضد خویش به کار می برند و سبب بدبختی های خود می شوند! وقتی اندیشه های منفی را در سر داریم، آنها را خواسته یا ناخواسته هر روز چند هزار مرتبه تکرار می کنیم، در نتیجه افکار منفی، قوی تر می شوند و جای بیشتری در ذهن به خود اختصاص می دهند. در نهایت تمامی بخش تولید فکر را تحت نظارت خود می گیرند و به مجموعه افکارمان، ماهیت منفی می دهند.به این روند، بدون این که بخواهیم و ندانسته، بخش عظیمی از توانایی های بالقوه و بالفعل خود را ناتوان می سازیم و بیهوده هدر می دهیم که در نتیجه بی حوصله، کم اشتها، پریشان حال،بدخواب و افسرده می شویم و به ناراحتی های قلبی و عروقی، فشار خون و دردهای دیگر دچار می شویم.    به عبارت ساده، سموم حاصل از نگرانی و خشم، ترس، ناکامی و منفی بافی، ما را به سوی بیماری ونابودی می کشاند.   انسان برای بقا و بهتر زیستن، همیشه تلاش می کند . در این حرکت، مهم ترین مسئله بهره مندی از تفکر مثبت است و این تلاش، بشر را به سر منزل آرامش و آسایش جسم و روح سوق می دهد که گواه آن، سفارش بسیاری از بزرگان دین است که انسان را به اندیشه های مثبت، رهنمون کرده اند .   در بررسی متون اسلامی به ویژه قرآن کریم، به نظر میرسد اغلب تاکیدها بر خوبی ها و نقاط قوت افراد است. آنجا که خداوند می فرماید : (( از روح خود در او دمیدم )) ( حجر، آیه ۲۹ )      (( به درستی که ما انسان را در زیباترین هیبت آفریدیم. )) ( سوره تین آیه ۴ )   پیامبر اکرم ( ص ) می فرمایند (( گمان های خود را در حق برادران خود نیکو کنید، تا دل بی آلایش و طبع پاک را به غنیمت ببرید)) .   امام علی ( ع ) نیز می فرماید : (( دارو ودرمان تو در توست، ولی احساس نمی کنی و درد تو از توست، ولی نمی بینی و می پنداری که بشر کوچکی هستی، و حال آن که دنیای بزرگ تری در تو پیچیده است . ))

نظرتان را در مورد مطلب فوق بنویسید. نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.