خبرگزاری آریا-عصر دیروز، جمعه ۱۵ اردیبهشت ماه نکوداشت عربعلی شروه، هنرمند نقاش و طراح، همزمان با اولین سالروز درگذشت او در تالار استاد جلیل شهناز خانه ی هنرمندان ایران برگزار شد.
به گزارش خبرنگار هنرهای تجسمی آریا، در ابتدای این مراسم بهمن نامور مطلق، معاون پژوهشی و آموزشی خانه ی هنرمندان ایران، گفت: طی برنامه هایی که این معاونت برای بزرگداشت هنرمندان در نظر گرفته بود، یکی از طرح هایی که مطرح شد، نکوداشت عربعلی شروه بود، طرحی که بسیار مورد استقبال قرار گرفت و مدیریت خانه ی هنرمندان نیز آن را مصوب کرد.
نامور مطلق در ادامه ی صحبت هایش اظهار کرد: یکی از ویژگی های منحصر به فرد شروه چند جنبه گی بودن اوست، چرا که علاوه بر نقاشی در زمینه ی مجسمه سازی، سفال و ترجمه نیز به فعالیت می پرداخت. به خصوص در زمینه ی ترجمه قدم های بزرگی را برداشت.
وی همچنین افزود: شروه نه تنها هنرمند و هنرشناس که انسانی خلاق بود.
در ادامه ی مراسم، عباس مشهدی‌زاده ضمن اشاره به خاطراتش با شروه گفت: به گمان من شروه به تنهایی به اندازه ی چندین دانشگاه فعالیت داشت و مجموعه ی نگاشته های دیگر کسانی که در زمینه ی هنر تالیف و ترجمه شده، به اندازه ی کتاب های او نیست.
مشهدی زاده افزود: شروه سخت رشد کرد و از لایه های پایین جامعه به شمار می رفت. از سال ۱۳۴۸ مانند صمد بهرنگی در روستاهای زنجان به تدریس پرداخت و در چنین شرایطی شروه، شروه شد.
پس از وی، بهنام کامرانی درباره ی تاثیر و جایگاه شروه اظهار کرد: نوشته های شروه و به خصوص ترجمه های روان او در سطوحی مختلف برای افراد قابل استفاده است. از سوی دیگر، شور و شگفتی و روحی که در کارهای او وجود دارد، که در آثار دیگران کمتر شاهد آن هستیم. شاید همین دو نکته کافی باشد تا او برای همیشه در دل ها زنده بماند.
محمد حسن حامدی دیگر سخنران این مراسم بود که سخنانش را با این جمله شروع کرد: “شروه در مکاشفه ای دائمی به سر می برد، مکاشفه ای که لازمه ی کار هر هنرمندی برای تبلور هنرش است.
حامدی افزود: شروه از همان سال های ۱۳۴۸ که وارد دانشگاه شد، به تدوین کتاب های هنری می اندیشید، آنچه پیش تر کمتر به وجود آمده بود، چرا که شروه معلمی را با پوست و گوشتش احساس کرده بود. از این روی، توانست چهر ه ی تدوین را در کتاب های آموزشی تغییر داد.
حبیب اله درخشانی در ادامه ی این مراسم گفت: شروه در سه حوزه ی آفرینش، پژوهش و آموزش فعالیت داشت، بنابراین در کنار آثار هنری، تالیفات او را نمی توان نادیده گرفت.
درخشانی افزود: سفالینه ها و نقاشی های او دارای تم های اسطوره ای و دربرگیرنده ی دو دوره ی مدرن و پسامدرن است است و به همین دلیل آثارش را نمی توان گفت با دیگر هنرمندان معاصر مقایسه کرد.
در پایان این مراسم، معصومه قره داغی از برگزار کنندگان مراسم تشکر و قدردانی کرد.
پخش مستندی درباره زندگی شروه و اجرای گروه موسیقی از دیگر بخش های این مراسم بود.
در پایان مراسم نکوداشت عربعلی شروه، نمایشگاهی یک روزه از آثار وی در نگارخانه ی زمستان خانه ی هنرمندان ایران افتتاح شد.
به گزارش خبرنگار هنرهای تجسمی آریا، در ابتدای این مراسم بهمن نامور مطلق، معاون پژوهشی و آموزشی خانه ی هنرمندان ایران، گفت: طی برنامه هایی که این معاونت برای بزرگداشت هنرمندان در نظر گرفته بود، یکی از طرح هایی که مطرح شد، نکوداشت عربعلی شروه بود، طرحی که بسیار مورد استقبال قرار گرفت و مدیریت خانه ی هنرمندان نیز آن را مصوب کرد.
نامور مطلق در ادامه ی صحبت هایش اظهار کرد: یکی از ویژگی های منحصر به فرد شروه چند جنبه گی بودن اوست، چرا که علاوه بر نقاشی در زمینه ی مجسمه سازی، سفال و ترجمه نیز به فعالیت می پرداخت. به خصوص در زمینه ی ترجمه قدم های بزرگی را برداشت.
وی همچنین افزود: شروه نه تنها هنرمند و هنرشناس که انسانی خلاق بود.
در ادامه ی مراسم، عباس مشهدی‌زاده ضمن اشاره به خاطراتش با شروه گفت: به گمان من شروه به تنهایی به اندازه ی چندین دانشگاه فعالیت داشت و مجموعه ی نگاشته های دیگر کسانی که در زمینه ی هنر تالیف و ترجمه شده، به اندازه ی کتاب های او نیست.
مشهدی زاده افزود: شروه سخت رشد کرد و از لایه های پایین جامعه به شمار می رفت. از سال ۱۳۴۸ مانند صمد بهرنگی در روستاهای زنجان به تدریس پرداخت و در چنین شرایطی شروه، شروه شد.
پس از وی، بهنام کامرانی درباره ی تاثیر و جایگاه شروه اظهار کرد: نوشته های شروه و به خصوص ترجمه های روان او در سطوحی مختلف برای افراد قابل استفاده است. از سوی دیگر، شور و شگفتی و روحی که در کارهای او وجود دارد، که در آثار دیگران کمتر شاهد آن هستیم. شاید همین دو نکته کافی باشد تا او برای همیشه در دل ها زنده بماند.
محمد حسن حامدی دیگر سخنران این مراسم بود که سخنانش را با این جمله شروع کرد: “شروه در مکاشفه ای دائمی به سر می برد، مکاشفه ای که لازمه ی کار هر هنرمندی برای تبلور هنرش است.
حامدی افزود: شروه از همان سال های ۱۳۴۸ که وارد دانشگاه شد، به تدوین کتاب های هنری می اندیشید، آنچه پیش تر کمتر به وجود آمده بود، چرا که شروه معلمی را با پوست و گوشتش احساس کرده بود. از این روی، توانست چهر ه ی تدوین را در کتاب های آموزشی تغییر داد.
حبیب اله درخشانی در ادامه ی این مراسم گفت: شروه در سه حوزه ی آفرینش، پژوهش و آموزش فعالیت داشت، بنابراین در کنار آثار هنری، تالیفات او را نمی توان نادیده گرفت.
درخشانی افزود: سفالینه ها و نقاشی های او دارای تم های اسطوره ای و دربرگیرنده ی دو دوره ی مدرن و پسامدرن است است و به همین دلیل آثارش را نمی توان گفت با دیگر هنرمندان معاصر مقایسه کرد.
در پایان این مراسم، معصومه قره داغی از برگزار کنندگان مراسم تشکر و قدردانی کرد.
پخش مستندی درباره زندگی شروه و اجرای گروه موسیقی از دیگر بخش های این مراسم بود.
در پایان مراسم نکوداشت عربعلی شروه، نمایشگاهی یک روزه از آثار وی در نگارخانه ی زمستان خانه ی هنرمندان ایران افتتاح شد.
خبرگزاری آریا