دوپینگ و المپیک

 به گزارش خبرنگار ورزشیممتازنیوز، شروع کار کمیسیون پزشکی ورزشی که در سال ۱۹۶۱ تأسیس شده بود خیلی کند پیش می رفت ولی از ساعت ۱۹۶۷ فعالیت این کمیسیون بالا گرفت به طوری که طی برگزاری بازی های المپیک ۱۹۶۸ مکزیکوسیتی و بازی های المپیک زمستانی گرونویل در همان سال،‌ توانست از حدود ۷۵۳ ورزشکار شرکت کننده نمونه ی آزمایشگاهی بگیرد.
توسط آلمانی ها، یک سری اسناد محرمانه قشر شد که کشور آلمان شرقی به طور مستقیم برنامه های دوپینگ ورزشکاران تیم های ملی خود را تحت کنترل داشت و از آن علیه غرب استفاده می کرد. آنها سعی می کردند ثابت کنند که جوامع سوسیالیست بر جوامع سرمایه داری برتری دارد یکی از این راه های نشان دادن برتری، ورزش و حضور پرقدرت در مسابقات بود. در سال ۱۹۷۱ در کشور آلمان شرقی تولیدات آنابولیک توسعه ی زیادی پیدا کرده بود، به طوری که در انستیتو لایپزیک، آنابولیسطها، را روی ورزشکاران این کشور آزمایش می کردند و حاصل تحقیقات را به کارخانجات داروسازی می دادند تا داروهای مورد نیاز را تولید کنند.
 در واقع برای دوپینگ ورزشکاران در بعضی از کشورها، کارها بسیار سازمان یافته و با برنامه ریزی دقیق صورت می گرفت. بازی های المپیک ۱۹۶۸ تا ۱۹۸۸، اوج استفاده از مواد نیروزا در ورزش بود. در المپیک ۱۹۸۸ مسئول کمیته ی بین المللی المپیک تصمیم به حذف معروف ترین ورزشکار، بن جانسون دونده ۱۰۰ متر که برونده شده بود، اثر مثبتی برآینده های ورزش داشت. بازی های المپیک ۱۹۹۶، آتلانتا و مسابقات جهانی دو و میدانی نشان داد که مبارزه با مسائل دوپینگ بسیار جدی تر از گذشته است. همچنین براساس توافق نامه ی بین کمیته ی بین المللی المپیک و فدراسیون های بین المللی، فدراسیون ها موظف هستند که در هر مسابقه ی رسمی، از چهار نفر اول نمونه بگیرند و آن ها را از نظر کنترل مواد نیروزا آزمایش کنند. در رشته ها گروهی نیز در هر بازی از بین بازیکنان، دو نفر به طور تصادفی انتخاب و از آن ها نمونه تصادفی گرفته می شود. این نمونه در دو ظرف “الف”و “ب” ریخته و در حضور خود ورزشکار مهروموم می شوند. پس یک شماره ی شناسایی روی هر دو ظرف نوشته می شود ورزشکار و مربی یا سرپرست او برگه ی مربوط به صورت جلسه ی این موضوع را امضا می کنند. برگه ای که نشان می دهد کدام ظرف مربوط به چه کسی می باشد، نزد کمیسیون پزشکی کمیته ی بین المللی المپیک نگهداری می شود.
تمامی ظرف ها بدون نام، کد گذاری می شوند و تحت محافظت به آزمایشگاه اختصاصی که قبلاً از طرف کمیته ی بین المللی المپیک و کمیته ی تشکیلاتی بازی ها تعیین شده است،‌ انتقال می یابند و سریعاً تجزیه و تحلیل می شوند. این آزمایشگاه توسط متخصصان و با آخرین تجهیزات اداره می شوند. اگر یکی از نمونه های “الف” مثبت باشد، نمونه ی “ب” توسط متخصص دیگر و با حضور متخصصانی از کمیسیون پزشکی، مجدادً کنترلمی شود و نتیجه به هیئت اجرایی کمیته ی بین المللی المپیک اعلام می گردد تا ضمن حذف ورزشکار خاطی، مدالی و حکم قهرمانی او پس گرفته می شود. لازم به ذکر است که در رشته های گروهی ورزشکار خاطی محروم می شود، اما نتیجه بدست آمده برای تیم تغییر نخواهد کرد. در سال ۱۹۹۲ از تعداد ۵۸۲۴۷ نمونه گرفته شده از رشته های المپیکی، تعداد ۴۴۵ پاسخ را نشان داد. در سال ۱۹۹۳، از ورزشکاران المپیکی که تعدادشان به ۶۰۹۴۴ نفر می رسید نمونه گرفتند که ۵۴۶ نمونه آن مثبت بود و نیز در سال ۱۹۹۴، ۶۵۹۰۶ ورزشکار المپیکی مورد آزمایش دوپینگ قرار گرفتند که ۶۴۷ نمونه آنها از مواد نیروزا استفاده و جواب آزمایش آنها مثبت بود./ق