شورای روابط خارجی:مذاکرات در خصوص پرونده هسته ای ایان به بن بست ختم میشود/تولیدی/

شورای روابط خارجی:مذاکرات در خصوص پرونده هسته ای ایان به بن بست ختم میشود/تولیدی/
اندیشکده شورای روابط خارجی در گزارشی آورده است:مذاکرات گروه ۱+۵ در مورد پرونده هسته ای ایران به بن بست ختم شده است.
به گزارش این اندیشکده در گزارشی به قلم تونی جانسون آورده است: چهارمین دور مذاکرات گروه ۱+۵ (پنج عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل متحد به علاوه آلمان) در حالی برگزار می شود که این شورا در حال بررسی پرونده هسته ای ایران است. کارشناس مسائل امنیت هسته ای مایکل لوی افزود:توافق ایران و آمریکا امری کاملا دشوار است.
وی در ادامه  عنوان کرد:من هیچ نشانه ای از موفقیت را در خصوص پرونده هسته ای ایران در نشست این هفته و نشست های پیش رو نمی بینم و واضح است با توجه به اهداف صلح آمیز ایران دراستفاده از انرژی هسته ای احتمال پیروزی این کشور در مذاکرات گروه ۱+۵ جهت ادامه به فعالیت های هسته ای بسیار زیاد است و بررسی دیگر جوانب این پرونده در خصوص فعالیت های غنی سازی اورانیوم امر مهمی است که باید در مذاکرات پیگیری شود.
نویسنده در خصوص بیانات لوی در خصوص درخواست ها و اهداف ایران و آمریکا درمورد  استفاده از انرژی هسته ای می نویسد:ایران بر ادامه استفاده از انرژی هسته ای  بدون اهداف تلافی جویانه نظامی مصمم است ،در حالی که آمریکا مخالف ادامه فعالیت تاسیسات هسته ای این کشور است و دو کشور مقابل هم قرار دارند در کنار هم قرار گرفتن این دو کشور و دست یابی به توافق طرفین تقریبا امری محال به نظر می رسد.
نویسنده در ادامه می نویسد:گروه ۱+۵ در تلاش است تا با ایجاد محدودیت مانع  فعالیت های هسته ای  و پیشنهاد انتقال تاسیسات هسته ای ایران به خارج از این کشور از ادامه فعالیت های هسته ای در ایران جلوگیری کند.
این در حالی است که ایران با تاکید بر استفاده صلح آمیز از انرژی هسته ای و اهداف غیر نظامی ،به فعالیت های هسته ای در این کشور ادامه داده و تا کنون محدودیت و تعلیق در ادامه فعالیت های هسته ای این کشور ایجاد نشده است.
نویسنده در ادامه تاکید کرد:با وجود ادامه فعالیت های هسته ای در ایران ۱+۵ تحریم ها را برگه برنده ای برای اثبات مخالفت دیگر کشور ها از ادامه فعالیت هسته ای در ایران دانسته و ادعای تجهیز ایران به سلاح های هسته ای موضوعی است که موجب شکست گروه  ۵+۱ در مذاکرات خواهد شد ،در حالی که  ایران بر استفاده صلح آمیز از انرژی هسته ای بارها در مجامع بین المللی تاکید کرده است.                              
سیاست های آمریکا در قبال ایران، که شامل تشدید تحریم ها، پیشنهاد آمریکا برای از سر گیری مذاکرات و همکاری گسترده تر در حوزه اقتصاد می باشد، نتوانسته دولت ایران را برای توقف برنامه غنی سازی اورانیوم متقاعد و مجاب کند.جیمز دوبینز یکی از اعضای شرکت رند در  کتاب راهنمای بحران مجموع مقررات سازمان های دولت فدرال آمریکا  می نویسد: ادامه تشدید تحریم ها از ۲جنبه حائز اهمیت است: منصرف کردن ایران از دستیابی به سلاح های هسته ای ومنصرف کردن کشورهای دیگر برای اتخاذ سیاست های مشابه.
مروری بر تاریخچه ارجاع پرونده هسته‌ای ایران به شورای امنیت
در مهر ماه سال ۱۳۸۴ آمریکا و چند کشور اروپایی، اعلام احراز سیاسی پایبند نبودن ایران به تعهدات خود را کردند، در حالی که بنا بر ماده ۱۲ اساسنامه آژانس، احراز پایبند نبودن یک کشور عضو بر عهده بازرسان آژانس گذاشته شده که باید آن را به مدیرکل گزارش نمایند. این در حالی است که در هیچ یک از گزارش‌های آژانس به پایبند نبودن ایران حتی اشاره ای نیز نشده است.
در دی ماه ۸۴ بیانیه برلین توسط وزرای خارجه سه کشور اروپایی صادر و در آن اعلام شد که زمان برای درگیر شدن شورای امنیت در موضوع هسته‌ای ایران فرا رسیده و خواستار برگزاری اجلاس اضطراری شورای حکام شدند. در بهمن ماه ۸۴ این اجلاس تشکیل و نهمین قطعنامه شورای حکام مبنی بر فرستادن پرونده ایران به شورای امنیت تصویب و دو ماه بعد بیانیه رئیس شورای امنیت مبنی بر لزوم تعلیق فعالیت‌های هسته‌ای ایران و ضرورت ادامه کار آژانس برای روشن کردن همه موضوعات باقیمانده صادر شد.
در مرداد ماه ۱۳۸۵ قطعنامه ۱۶۹۶ شورای امنیت با هدف اجباری کردن تعلیق تحت ماده ۴۰ فصل ۷ منشور ملل متحد صادر شد. در دی ماه ۸۵ قطعنامه ۱۷۳۷ شورای امنیت ذیل ماده ۴۱ فصل ۷ منشور برای وضع برخی تحریم‌های نظامی و اقتصادی و ایجاد محدودیت تردد فرماندهان سپاه صادر شد.
در فروردین ۸۶ قطعنامه ۱۷۴۷ شورای امنیت علیه فعالیت‌های هسته‌ای ایران ذیل ماده ۴۱ فصل ۷ منشور با اشاره به منطقه عاری از سلاح‌های هسته‌ای (خاورمیانه) تصویب شد. در تیر ماه ۸۶ ایران و آژانس در وین درباره تهیه چهارچوب (مدالیته) حل و فصل موضوعات باقی مانده تفاهم کردند و در آبان ماه بسته شدن دو موضوع سانتریفوژهای P1 و P2 و سند اورانیوم فلزی توسط مدیرکل آژانس اعلام گردید.
در اسفند ماه ۸۶ مدیرکل آژانس در گزارشی همه موضوعات باقیمانده را مختومه اعلام نمود، با وجود این، ده روز بعد شورای امنیت قطعنامه ۱۸۰۳ را تصویب کرد. در مهر ماه ۱۳۸۷ قطعنامه ۱۸۳۵ حاوی تحریم‌های بیشتر علیه ایران توسط شورای امنیت تصویب شد، حال آن که در ماه‌های گذشته، مذاکرات شش کشور با ایران در جریان بود.
در خرداد ماه ۱۳۸۹ قطعنامه جدید تحریمی ۱۹۲۹ که بیشتر به سندی جهت محکومیت ایران شباهت داشت توسط شورای امنیت تصویب شد. در خرداد ماه ۱۳۹۰ قطعنامه ۱۹۸۴ شورای امنیت مبنی بر ادامه مأموریت پانل کارشناسان کمیته تحریم سازمان ملل تصویب شد که اکنون آخرین قطعنامه تصویبی شورای امنیت است.
ذکر این مهم لازم است که در خلال سال‌های ۸۹ و ۹۰ تحریم‌های جداگانه ای توسط دولت ایالات متحده آمریکا و اتحادیه اروپا علیه ایران وضع شده، در حالی که در این سال‌ها مذاکرات مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا با نمایندگان ایران در جریان بوده است.